ناخن جویدن در کودکان دوزبانه

خوردن ناخن در کودکان دوزبانه یک عادت معمولی است که معمولاً بعد از مدت کوتاهی فراموش می‌کنند، اما اگر به خوبی کنترل نشود تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند. بیشتر وقت‌ها این فقط یک عادت است و چیزی است که یک کودک دوزبانه ناخودآگاه هنگام خسته شدن یا اضطراب انجام می‌دهد.

گاهی اوقات این می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تر، مانند اضطراب واقعی، اختلال بیش فعالی-کمبود توجه (ADHD) یا اختلال وسواس-فکری (OCD) باشد. نگران نباشید؛ اگر این مورد باشد، علائم دیگری از اختلال نیز وجود خواهد داشت، به همین دلیل است که ناخن جویدن به تنهایی یک مسئله مهم نیست.

اغلب این فقط یک فعالیت ساده است که کودک دوزبانه حتی متوجه نمی‌شود که خودش انجام می‌دهد. معمولاً، تنها نتیجه این است که ناخن‌ها زشت هستند و می‌توانند زخم‌هایی را در اطراف نوک انگشتان ایجاد کنند. به علاوه می‌توان آن را کمی غیر بهداشتی دانست. اگر ناخن کثیف باشد. در موارد شدید، دندان‌هایی که تازه در حال رشد هستند می‌توانند ضعیف شوند، اما این نیز موردی غیر معمولی است.

در کودکان دوزبانه کوچک‌تر، سخت‌تر می‌شود آنها را برای متوقف کردن خوردن ناخن متقاعد کرد، چون آنها ظاهر ناخن‌های خود را مهم نمی‌دانند. اما کودکان دوزبانه بزرگ‌تر و نوجوانان به خودی خود آگاهی بیشتری می‌یابند، بنابراین بیشتر مایل به متوقف شدن خوردن ناخن‌هایشان هستند.

در رابطه با ناخن جویدن کودکان چه کارهایی را باید انجام دهیم؟

• مراقب ناخن‌های آنها باشید.

اگر ناخن‌های فرزند شما بسیار بلند باشد یا لبه‌های ناهموار و شیب داری داشته باشد. که ناهمواری‌هایش به بسیاری از چیزها گیر کند، ممکن است کودک دوزبانه بیشتر وسوسه شود که آنها را بخورد.

برای کاهش وسوسه، ناخن‌های کودک دوزبانه خود را کوتاه نگه دارید. و هر لبه ناهموار را با یک سوهان ملایم مسطح کنید. بسته به اینکه ناخن‌های کودک شما چگونه رشد می‌کنند، ممکن است بخواهید هر دو هفته یک بار آنها را کوتاه و تمیز کنید.

• دلسوز باشید.

ترک هر عادت دشوار است. شما ممکن است عادت‌های عصبی‌ای داشته باشید که نمی‌توانید ترک‌اش کنید، مانند: جویدن قلم یا چرخاندن موهای خود دور انگشتتان. بنابراین، با کودکان دوزربانه خود با مهربانی رفتار کنید، و احساس منفی در مورد ناخن جویدن را برایش ایجاد نکنید.

اگر هنگامی که ناخن‌های خود را می‌خورند، با کودک دوزبانه خود با تندی رفتار کنید، این کار می‌تواند او را بیشتر عصبی و خودآگاه کند. یا او ممکن است متوجه شوید که ناخن‌های خود را می‌خورد تا راه عالی برای جلب توجه شما پیدا کند. و برای همین بیشتر آن را انجام می‌دهند. بنابراین سعی نکنید زمانی که او ناخن‌هایش را می‌خورد بیش از حد به این موضوع توجه نشان دهید و به کودک تذکر دهید. در عوض، زمانی که فرزندتان ناخن نمی‌خورد تحسین‌اش کنید.

از تاکتیک‌هایی مانند رنگ ناخن تلخ مزه استفاده نکنید. این بعید است که نتیجه دهد و کودک دوزبانه شما ممکن است آن‌ها را به عنوان مجازات ببیند حتی اگر سعی در کمک دارید.

•  نگرانی‌های خود را بیان کنید.

احتمالاً تغییراتی که باعث اضطراب کودک دوزبانه شود مثل جابه‌جایی خانه یا رفتن به مهد کودک جدید، طلاق والدین، مشاجره در خانه و … می‌تواند در فرزند شما باعث شروع عادت ناخن جویدن شود. کودکان دوزبانه معمولاً شرایط مختلفی را در نظر می‌گیرند، اما در هنگام رفتن به خانه جدید یا مهد کودک جدید، اطمینان و توجه زیادی را از جانب شما انتظار دارند. اگر تغییر زندگی دراماتیک‌تر باشد – مانند جبران خسارت، طلاق یا جدایی در خانواده – برای همه، از جمله فرزند شما، می‌تواند مدت طولانی‌تر با آن روبرو شود. عادت خوردن ناخن او ممکن است در چنین شرایط دشوار، تشدید شود. پس سعی کنیم مانند دو دوست با فرزندمان درباره نگرانی‌هایش صحبت کنیم و همچنین توجه غیر مشروط خود را به او کم نکنیم.

• او را از آنچه که انجام می‌دهد، آگاه سازید.

گاهی اوقات بچه‌هایی که ناخن‌های خود را می‌جوند حتی آگاه نیستند که خودشان این کار را انجام می‌دهند. به کودک دوزبانه خود کمک کنید تا عادت خود را تشخیص دهید، به آرامی اجازه دهید که بداند. هنگامی که دارد ناخن‌اش را می‌خورد، شما او را می‌بینید و یک سیگنال محرمانه مانند تماس یک نور روی بازو را انتخاب کنید. که هنگامی که ناخن‌هایش را می‌خورد آن سیگنال را روشن کنید.

• عادت جدید را شروع کنید.

هنگامی که احساس می‌کنید او تمایل به ناخن جویدن دارد، حواس کودک دوزبانه خود را پرت کنید و کار جدیدی را به آن بسپارید. به عنوان مثال، می‌توانید در حالی که تلویزیون را تماشا می‌کند، یک توپ کم فشار به او بدهید. تا با فشار دادن آن دیگر دست و ناخن خود را به دهانش نزدیک نکند.